Komercjalizacja innowacji naukowych i sukces start-upów w strukturach Sieci Badawczej Łukasiewicz
Rozwój nauki i technologii odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu przyszłości. Jednak samo generowanie wiedzy naukowej nie wystarcza, aby przekształcić innowacyjne pomysły w praktyczne rozwiązania, które przyniosą korzyści społeczeństwu. Dlatego też komercjalizacja innowacji naukowych staje się coraz bardziej istotnym celem dla instytucji badawczych. Ale jak sprawić, by teoretyczne rozwiązania naukowe z sukcesem odnalazły się w rynkowej rzeczywistości? O tym w dzisiejszym artykule!
Akcelerator Łukasiewicza – wsparcie w komercjalizacji wiedzy naukowej
Program „Akcelerator Łukasiewicza” współprowadzimy od 3 edycji w ramach współpracy z Siecią Badawczą Łukasiewicz. Celem tej inicjatywy jest wsparcie komercjalizacji technologii opracowanych przez zespoły naukowe działające w ramach instytutów Sieci Łukasiewicz. W ramach działań programowych skupiamy się na weryfikacji potencjału biznesowego technologii oraz przygotowaniu ich pomysłodawców do pozyskania klientów i inwestorów – tak, aby naukowcy mogli ze swoimi propozycjami wyjść poza uczelniane mury.
Jak w praktyce wygląda udział w programie Akcelerator Łukasiewicza?
Każdy z zespołów naukowych biorących udział w Akceleratorze przechodzi przez dwa etapy pracy nad swoim projektem. Po pierwsze jest to 30-godzinny cykl szkoleń skoncentrowanych na różnych aspektach prowadzenia startupu. Zespoły uczestników zdobywają wtedy teoretyczną wiedzę na temat aspektów biznesowych, finansowych i prawnych związanych z prowadzeniem startupu. Dodatkowo uczestnicy przygotowują się do emisji startupu na platformie finansowania społecznościowego oraz do pitchowania pomysłu przed inwestorami.
W trakcie drugiego etapu każdy z zespołów otrzymuje opiekuna biznesowego, którego zadaniem jest diagnoza potrzeb zespołu oraz wsparcie w procesie przygotowania technologii do wdrożenia. Podczas sesji doradczych zespoły omawiają ze specjalistą takie kwestie jak:
przygotowanie biznesplanu,
zasady pitchingu,
przebieg współpracy z potencjalnymi inwestorami.
Ostatnim elementem programu jest Demo Day – wydarzenie, podczas którego zespoły mogą sprawdzić nabyte umiejętności w praktyce. Taka symulacja prezentacji projektu przed niezależną komisją to nie tylko doskonały trening praktyczny, ale też szansa na nagrody pieniężne dla najlepszych zespołów.
Jakie rozwiązania naukowe można komercjalizować?
Wiemy już, że istnieją sposoby na wspieranie naukowców również w biznesowym rozwoju, ale jaką wiedzę da się skomercjalizować, by została przyjęta na rynku? Spójrzmy na propozycje 3 zespołów naukowych, które rozwijają swoje pomysły w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz.
Produkt wzbogacający glebę w 100% z materiałów odpadowych
Rozwiązanie zaproponowane przez zespół z Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych bazuje na przekształcaniu odpadów organicznych i mineralnych, takich jak osady czy popioły w produkt poprawiający właściwości gleb. W ramach testów w warunkach laboratoryjnych i polowych udowodniono, że jest to skuteczna alternatywa dla tradycyjnych nawozów. Jednocześnie mamy tu przykład innowacji, która nie tylko przekształciła naukową wiedzę w praktykę biznesową, ale także wpisuje się w zasady Gospodarki w Obiegu Zamkniętym (GOZ).
System do identyfikacji drewna i zarządzania dystrybucją
Tradycyjne etykiety wykorzystywane do identyfikacji surowca drzewnego generują ogromne ilości plastiku. Rozwiązaniem tego problemu zajął się zespół z Poznańskiego Instytutu Technologicznego, proponując kompleksowy system informatyczno-technologiczny, który wykorzystuje znaczniki wielokrotnego użytku RFID do śledzenia pochodzenia drewna. Dzięki temu zarządzanie surowcem drzewnym staje się bardziej efektywne i przyjazne dla środowiska. Jest to doskonały przykład innowacji naukowej, w której naukowcy przekształcają wiedzę w praktyczne rozwiązania ograniczające marnowanie zasobów.
Materiał chroniący przed polami elektromagnetycznymi
Innowacyjny materiał chroniący przed polami elektromagnetycznymi to z kolei przykład unikatowej technologii wykorzystującej kompozyty włókiennicze, którą opracował zespół naukowy z Łódzkiego Instytutu Technologicznego. Wspomniany materiał nie tylko skutecznie ekranuje pola elektromagnetyczne, ale także posiada właściwości antymikrobowe, co sprawia, że można go wszechstronnie wykorzystywać również w ochronie zdrowia. W tym przypadku widzimy, jak wykorzystanie nowatorskich metod produkcji i materiałów może przyczynić się do lepszej ochrony przed czynnikami fizycznymi i biologicznymi.
Największa bariera dla naukowców w komercjalizacji
Komercjalizacja innowacji naukowych odgrywa kluczową rolę we wspieraniu rozwoju gospodarczego i społecznego. Rozwiązania o wyjątkowym stopniu innowacyjności powstają obecnie w Polsce w wielu ośrodkach naukowych. Dlaczego jednak słyszymy o tak niewielu z nich? Naszym zdaniem największą barierą dla naukowców w komercjalizacji ich wiedzy jest trudność w wyjściu poza strefę komfortu. Wielu naukowców skupia się głównie na badaniach i rzadko myśli o równoległym prowadzeniu biznesu czy rozwijaniu startupu. Dodatkowym wyzwaniem są aspekty formalne i prawne związane z zarządzaniem mieniem państwowym, wyceną technologii czy rodzajami komercjalizacji. Jednak dzięki rozpowszechnianiu programów i inicjatyw takich jak Akcelerator Łukasiewicza, przekształcenie wiedzy w praktyczne innowacje staje się coraz prostsze.
Czujesz, że rozwiązania naukowe w Twoim środowisku mogłyby też wypłynąć na rynkowe wody? Odezwij się do nas i porozmawiajmy o sposobach wsparcia naukowców, aby formalno-techniczne bariery nie stawały na przeszkodzie szybszemu rozwojowi lokalnej społeczności i gospodarki!
